Jestem praktykującym inżynierem z dyplomem Politechniki Śląskiej w Gliwicach, posiadającym dodatkowe dyplomy z logistyki oraz organizacji i zarządzania Politechniki Poznańskiej, a przy tym sprawnym organizatorem i managerem, sprawdzonym już w wielu przedsięwzięciach, a także mediatorem dobrze budujący kolektyw, kochającym ludzi i pracę z nimi.
Po wielu latach przerwy, dzięki entuzjazmowi najbliższych oraz takich zapaleńców jak Pani Barbara, Pan Arkadiusz, Jacek, powróciłem do malowania. Miałem szczęście, bo dostrzeżony zostałem w bardzo młodym wieku przez wybitnych artystów jakimi byli Mieczysław Kudela i Władysław Piosicki. To oni mnie nauczyli warsztatu i nauczyli patrzenia. Zawsze malowałem pastelami i farbami olejnymi. Mam Nadzieję, że każdy odwiedzający dostrzeże coś w tych kolorowych plamach zamkniętych w ramach obrazów.
Jacek powiedział mi kiedyś, że zatrzymuję nagle życie w zwyczajnym momencie, by zarejestrować go w świadomości tego, kto ogląda obraz. Ktoś inny, że są to ulotne chwile, minione wzruszenia i emocje zatrzymane w przestrzeni obrazu.
Malarstwo to moja alternatywa na zapracowaną codzienność. Możesz je obejrzeć na tej stronie. W malowaniu wyrażam siebie. W każdym z nas tkwi coś takiego, co chciałoby się pokazać łącznie ze swymi myślami. Jednocześnie mam potrzebę szukania aprobaty tego co tworzę u kogoś innego. Istnienie nie miałoby bowiem sensu, gdyby nie było akceptacji ze strony drugiego człowieka. Rozstrzał tematyczny moich prac jest bardzo duży, jednak za każdym razem chciałbym czymś zadziwić. Ktoś kto mnie zna, wie, że pracuję od rana do wieczora, dlatego do malowania wstaję np. o 5.00 rano w sobotę. Z obrazami jest tak, jak i zapewne z poezją. Pojawia się moment, kiedy można malować jeden za drugim i człowiek jest zadowolony z tego, co powstaje. A czasem chciałoby się coś namalować i wydaje się, że jest na to dobra pora, ale nic nie wychodzi.